به دنبال وارد شدن نیروی بیش از حد بر بافت های پشت دیسکی که سرشار از عروق و اعصاب می باشند، امکان تخریب و التهاب وجود دارد. مانند سایر التهاب ها، از لحاظ کلینیکی درد گنگی که در اثر روی هم گذاشتن دندان ها و فشردن آن ها تشدید می گردد ظاهر می شود. افزایش و گسترش التهاب سبب تورم بافت های پشت دیسکی می گردد. آن ها نیز به نوبه خود سبب راندن کندیل به سمت جلو و پایین می شوند. این انحراف گاهی موجب ایجاد مال اکلوژن می شود که از لحاظ کلینیکی در دندان های خلفی طرف مبتلا جدایی و در طرف مقابل تماس های سنگین به وجود می آید. تروما از علل این عارضه می باشد. وارد شدن ضربه ناگهانی بر چانه باعث می شود کندیل نیروی ناگهانی روی بافت های پشتی دیسک وارد آورد که سبب التهاب و تخریب آن ها در بلند مدت می شود.
1.James RH, Ellis E, Tucker MR. Contemporary oral and maxillofacial surgery, 5th edition 2008.
2.Greenberg M, Glick M, Ship J. Burket,s oral medicine. 11 th ed, 2008.
