یک ویژگی مکانیکی سیم و فنر های ارتدنسی است که به شرح وابستگی میزان نیروی حاصله و مقدار خمش می پردازد. این نسبت به بیان ” نیرو بر واحد جابجایی ” می پردازد.واحد آن cN/mm یا gr/mm است. وقتی این نسبت در فنری پایین است، یعنی نیروی حاصله از آن ثبات بیشتری دارد و خیلی به میزان فعال سازی وابسته نیست.
پنج متغیر عمده در دسترس کلینیسین برای تاثیر در این نسبت به شرح زیر است:
- مقطع سیم: این نسبت مستقیما با توان چهار قطر سیم های با مقطع دایره ای و با توان سوّم بعد بزرگتر در سیمهایی با مقطع مستطیل تغییر می کند.
- طول سیم: این نسبت با توان سوّم طول سیم نسبت معکوس دارد. در سیستم های ارتدنسی Continuous فاصطه بین براکتی نقش تعیین کننده ای در این مسئله دارد و اضافه نمودن Loop روشی برای افزودن سیم بین دو براکت و کاهش این نسبت است.
- در شرایط مساوی، هر چه ضریب Young یک مادّه کمتر باشد، نیروی حاصله در خمش یکسان آن کمتر و بنابراین نسبت مربوطه پایین تر است.
- نحوه قرارگیری در اتصالات دو سمت یک قطعه سیم تاثیر مستقیمی در این نسبت دارد. مثلا قرارگیری در براکت با اتصال محکم در دو سمت نیروی حاصل از یک خمش خاص را بالاتر از حالتی می برد که یک سمت سیم در شیار براکت براحتی امکان لغزش را داشته باشد.
منبع:
Daskalogiannakis J. Glossary of Orthodontic terms. Berlin: Quintessence Publ. 2000, page 159-60
منابع پیشنهادی جهت اطلاعات بیشتر: