یک روش تغییر سطحی است که در آن به کمک پرتاب، یک عنصر در سطح یک مادّه نشانده می شود. عمده مزیّت این روش آن است که خواص سطحی آن مادّه اولیه بهبود می یابد و این در حالی است که خواص اصلی مجموعه ثابت می ماند.از این روش جهت بهینه سازی اصطکاک سطحی سیم های بتا تیتانیوم استفاده می شود.
منبع:
Daskalogiannakis J. Glossary of Orthodontic terms. Berlin: Quintessence Publ. 2000, page149
منابع پیشنهادی جهت اطلاعات بیشتر: