واژه ی Ossification به معنای ” استخوانی شدن” و واژه ی Intramembranous به معنای “داخل غشایی” می باشد. استخوانی شدن داخل غشایی یکی از دو روش استخوان سازی می باشد که در آن بر خلاف روش استخوانی شدن داخل غضروفی، ماتریکس مترشحه از استئوبلاست ها به طور مستقیم دچار مینرالیزاسیون (معدنی شدن) می شود؛ به این ترتیب که مزانشیم تکثیر شده و پر از رگ های خونی میشود و سپس به استئوبلاست تمایز مییابد. استئوبلاست نیز با ساختن ماده زمینهای و تبدیل شدن به استئوسیت ، استخوان را میسازد. بخشی از بافت همبند که در روند استخوانی شدن شرکت نمی کند به پریوستئوم و اندوستئوم استخوان داخل غشایی تبدیل می شود. این فرایند در رشد استخوان های پهن و نیز ضخیم شدن استخوان های بلند نقش دارد. در مجموعه کرانیوفاسیال، استخوانی شدن کاسه جمجه و عمده استخوان ماگزیلا و مندیبل با این روش انجام می شود.
1.Thompson Z, Miclau T, Hu D, Helms JA. A model for intramembranous ossification during fracture healing. Journal of Orthopaedic Research. 2002 Sep 1;20(5):1091-8.
2.Franz-Odendaal TA. Induction and patterning of intramembranous bone. Frontiers in bioscience (Landmark edition). 2010 Dec;16:2734-46.
Opperman LA. Cranial sutures as intramembranous bone growth sites. Developmental dynamics. 2000 Dec 1;219(4):472-85.