یکی از تظاهرات زودرس کرادینگ، کمبود فضا برای رویش دندان های لترال دائمی می باشد. تاخیر در مداخله درمانی منجر به رویش این دندان ها به صورت لینگوالی و یا با چرخش می شود و حتی ممکن است منجر به نهفته شدن دندان شود. یک روش مداخله، کشیدن دندانهای C (Interceptive Extraction) می باشد. این روش مبتنی بر شواهد قوی نمی باشد و تنها زمانی توجیه پذیر است که بیمار عواقب ناشی از کرادینگ مانند طولانی بودن زمان درمان ارتدنسی ثابت و نیز مشکل در ثبات درمان چرخش دندان های لترال را کاملا درک کند. نکته مهم درک این موضوع است که Interceptive Extraction به کاهش کرادینگ دوره دندانی دائمی کمکی نمی کند و حتی به علت دریفت دیستالی دندان های لترال مشکل کمبود فضا را شدید تر نیز می کند. لذا این درمان تنها در صورتی که کمبود فضا در حدی باشد که نیاز به کشیدن دندان در دوره دندان دائمی مبرهن باشد می تواند انجام شود. مزیت مهم این مداخله حفظ زیبایی دندانهای قدامی حین تثبیت سیستم دندانی دائمی است. ضمنا، از آنجا که دندان های دائمی در موقعیت بهتر رویش می یابند، طول درمان ارتدنسی ثابت کم می شود.
Noar J. Interceptive Orthodontics. A Practical Guide to Occlusal Management. 1st Ed. Wiley & sons; 2014: P 32-3.
Noar J. Interceptive Orthodontics. A Practical Guide to Occlusal Management. 1st Ed. Wiley & sons; 2014: Chap 4
