Class II malocclusion/ Distocclusion/ Postnormal Occlusion

مال اکلوژنی است که در آن شیار باکال مولر اوّل فک پایین نسبت به کاسپ مزیو باکال مولر اوّل فک بالا عقب تر قرار گرفته است. شدّت این ناهنجاری را با کسری از عرض پرمولر معیّن می کنند، مثلا نیم کاسپ یا یک کاسپ کلاس دو.

این گروه به دو division تقسیم می شوند:

1. division 1: حالتی است که در آن ثنایاهای میانی تمایل به سمت لبیال دارند. در این حالت ما افزایش اورجت را شاهد هستیم.
2. division 2: حالتی است که:
   1. چهار ثنایا دچار تمایل پالاتالی هستند.
   2. ثنایای های میانی دچار تمایل پالاتالی ولی ثنایاهای کناری حرکت لبیالی دارند.
   3. چهار ثنایا دچار حرکت پالاتالی و کانین ها در موقعیت لبیالی قرار دارند.

Daskalogiannakis J. Glossary of Orthodontic terms. Berlin: Quintessence Publ. 2000, page8