تا کنون تعریف دقیقی از درد مزمن ارائه نشده است. اختلال درد مزمن اختلالی پیچیده است که توسط فاکتورهای بیولوژیکی و روانی اجتماعی شامل احساسات، آشفتگی روانی، محیط کار و خانواده، سوابق فرهنگی، درک از میزان درد و کنترل پذیری آن تحت تاثیر قرار می گیرد. در اختلال درد مزمن معمولا درد به دلیلی ارگانیک شروع می شود و با مشکلات روانی و اجتماعی ادغام می گردد. در این اختلال سیستم سوماتوسنسوری که عملکردی مهم در آگاه نمودن فرد از آسیب بافتی حقیقی و یا بالقوه دارد دچار نقصان می گردد به طوری که درد مدت ها پس از بهبود آسیب بافتی باقی می ماند. به طور کلی دردی مزمن محسوب می شود که پس از گذشت زمان نرمال التیام ادامه یابد که این زمان بیش از ۳ تا ۶ ماه می باشد. در طبقه بندی IASP درد مزمن دردی مداوم است که به درمان های معمول یا خاص پاسخ نمی دهد. توضیح این مسئله بیشتر با تغییرات نوروپلاستیسیتی سیستم عصبی مرکزی مرتبط است. نورون ها در پاسخ به تحریکات ، روابط جدید محرک-پاسخ را ایجاد می نمایند که می توانند شامل کاهش آستانه تحریک، تغییر در حالت زمانی پاسخ، افزایش در پاسخ دهی نورون های حرکتی و گسترش ناحیه تحریک پذیر باشد.
1.Neville BW, Damm DD, Allen CM, Bouquot JE. Oral and maxillofacial pathology. 3rd edition, Saunders Elsevier 2008.
2.Greenberg M, Glick M, Ship J. Burket, s oral medicine. 11 th ed, 2008.
Merskey H, Bogduk N. Classification of chronic pain, Task force on taxonomy, International association for the study of pain. 2 nd Ed, Seattle: IASP Press: 1994.
