یک ترکیب شیمیایی با شناسه پاب‌کم ۲۴۸۷۰ است. شکل ظاهری این ترکیب، گاز قرمز و زرد است که با افزایش غلظت پررنگ تر می‌شود. کلرین دی اکساید کاملاً در آب محلول بوده و حلالیت آن تابع فشار و دما می‌باشد. حساسیت گاز کلرین دی اکساید به فشار و دما مانع تولید انبوه و انتقال آن می‌گردد. به این دلیل این ماده بایستی در محل مورد نظر تولید و مصرف گردد.در بلیچینگ کاربرد دارد
یک ماده ی اکسید کننده ی قوی است که بوی بد دهان را با اکسید کردن هیدروژن سولفید ومتیل مرکاپتان و آمینو اسید های متیونین وسیستئین از بین می برد.
منبع:
- Haynes, William M. (2010). Handbook of Chemistry and Physics(91 ed.). Boca Raton, Florida: CRC Press. p. 4–58. ISBN978-1439820773.
- ^ Jump up to:ab c d “NIOSH Pocket Guide to Chemical Hazards #0116”. National Institute for Occupational Safety and Health (NIOSH).
- ^ Jump up to:ab “Chlorine dioxide”. Immediately Dangerous to Life and Health Concentrations (IDLH). National Institute for Occupational Safety and Health (NIOSH).
- ^Greenwood, Norman N.; Earnshaw, Alan (1997). Chemistry of the Elements (2nd ed.). Butterworth-Heinemann. pp. 844–849. ISBN 0-08-037941-9.
- Frascella J, Gilbert RD, Fernandez P, et al. Efficacy of a chlorine dioxide–containing mouthrinse in oral malodor. Compend Contin Educ Dent. 2000;21:241.تصویر:
منابع پیشنهادی جهت اطلاعات بیشتر:
