- باکتری های پوسیدگی زا در پلاک دندان ،کربوهیدرات های کوچک برای انرژی وتولید محصولات جانبی اسیدآلی متابولیزه می کنند . این اسیدهای آلی اگر در اکوسیستم بیوفیلم برای مدتها طولانی موجود باشند، می توانندPH بیوفیلم را به زیر حد بحرانی (۵٫۵ برای مینا و ۶٫۲ برای عاج)پایین بیاورند.PHپایین در تلاش برای رسیدن به تعادل ، کلسیم وفسفات را از دندان به بیوفیلم منتقل می کند. بنابر این نتیجه آن از دست رفتن مواد معدنی دندان یا دمینرالیزسیون است.
- محیط های دندانی مطلوب برای حمل بیوفیلم پاتوژنیک شامل ۱) پیت وفیشورها-۲) سطوح صاف مینایی بلا فاصله زیر تماس پروگزیمالی و۱/۳ ژنژیوال سطوح فاسیال ولینگوال تاج کلینکی -۳) سطوح ریشه ای ،خصوصا در نزدیکی خط سرویکال-۴) نواحی زیر لثه ای این نواحی مربوط به مناطقی است که اغلب پوسیدگی ها در آنجا بروز می کند.
منبع:
Heymann HO,Swift Jr.EJ,Ritter AV. Sturdevant’s Art and Science of Operative Dentistry. 6th ed.Elsevier,april,2013.ch2 p48-49
منابع پیشنهادی جهت اطلاعات بیشتر: