اساس باندينگ قفل شدن مكانيكي ماده Adhesive به نامنظمي هاي ايجاد شده در سطح ميناي دندان و نقاط گير موجود در قاعده اتچمنت هاي ارتودنسي است. براي باند موفق بايستي به ۳ جزء توجه نمود كه عبارتند از: آمادهسازي سطح دندان، سطح اتچمنت و مواد باندينگ
عمل باندينگ اتچمنت ها در ارتودنسي ميتواند به سه روش مستقيم، غيرمستقيم و مرحلهاي انجام شود. باندينگ مستقيم (Direct)، كار باليني رايج با موفقيت بالا می باشد. حتي زماني كه اتچمنت ها در ابتدا به روش غيرمستقيم باند ميشوند، برای تعويض و يا جابجايي يك براكت روش مستقیم توصيه ميشود. در اين روش ابتدا آمادهسازي سطح دندان انجام شده يعني دندان اچ و خشك ميشود تا نماي گچي پيدا كند و سپس محل صحيح قرار دادن براكت تعيين و مقادير كم مواد باندينگ در پشت براكت گذاشته شده و براكت روي سطح دندان قرار ميگيرد و با اعمال فشار روي آن محل آن ثابت ميگردد. اضافه مواد باند از دور براكت برداشته شده و واکنش انجام ميگيرد. در اين روش مواد سفت شونده شيميايي يا نوري هردو قابل استفاده هستند.
از آنجا که در تكنيك مستقيم فرصت كمتري براي اندازهگيري دقيق محل براكت و تنظيمات جزئي نسبت به لابراتوار وجود دارد، دقت آن از تكنيك غيرمستقيم كمتر است، اما اين روش آسان تر، سريع تر و ارزان تر می باشد.
در صورتي كه دسترسي و ديد كمتر باشد، تكنيك مستقيم سخت تر است. در اين حالت ميتوان از تكنيك باند غيرمستقيم(Indirect) ، استفاده نمود. در اين تكنيك براكت در لابراتوار به دقت روي كست قرار داده ميشود و سپس با كمك تمپليت يا تري، انتقال آن ها به دندان ها انجام ميگيرد. در اين روش قالب آلژیناتي از بيمار گرفته شده سپس در لابراتوار براكت ها توسط يك چسب موقت به دقت روي كست قرار ميگيرند و با استفاده از رابرهاي سيليكوني از روي كست و براكت ها، تري انتقالي ساخته و تريم ميشود به طوري كه سطح اكلوزال و اینسیزال دندان ها را بپوشاند. چسب موقت از سطح داخلي براكت ها با آب داغ شسته ميشود، مواد ادهزيو به پشت هر براكت در تري انتقال دهنده اضافه ميگردند و قسمت كاتاليزور مواد سلف كيور روي سطح دندان قرار ميگيرد. سپس تري به دهان منتقل و محكم در برابر دندان ها نشانده ميشود. اگر مواد باندينگ نوري هستند از تري شفاف استفاده ميشود. با سفت شدن ادهزيو تري از دندانها جدا ميگردد. باند غيرمستقيم در ارتودنسي لينگوال يك امر ضروري است. Sequential Bonding يا باند مرحلهاي نيز به معني باند نمودن دندان ها در مراحل مختلف است كه در موارد خاصي مانند بیماران با كراودينگ شديد یا زماني كه دسترسي جهت باند يا حركت دادن بعضي از دندان هاي شديداً تغییر موقعیت یافته وجود ندارد، باند آن ها در مرحله اول انجام نشده و بعد از مرتب نمودن و عقب بردن ساير دندان ها و ايجاد فضا براي آن ها باند اين دندان ها انجام ميشود. در تكنيك قراردهي مرحلهاي دستگاه در روش Tweed-Merrifield، بند و باند مرحلهاي داراي مزاياي تروماي كمتر به بيمار، عملكرد مؤثرتر آرچواير حين ماه هاي اول، فرصت قرار دادن سيم با ابعاد بزرگ تر در مراحل اولیه و صرف وقت كمتر و … است.
1.Proffit WR, Fields HW, Sarver DM. Contemporary orthodontics. St Louis: Mosby; 2013.
2.Graber LW, Vanarsdall RL, Vig KWL. Orthodontics current principles & Techniques. St Louis: Mosby; 2012.
1. Bishara SE. Textbook of orthodontics. Saunders; 2001.
2. Melsen B. Adult orthodontics. Wiley- Blackwell. 2012.