آهن رباها در حالت جاذبه یا دافعه مي‌توانند نيروي لازم براي حركت دندان‌‌ها را توليد نمايند. دو مشكل عمده در استفاده از آن ها در ارتودنسي وجود دارد. اول اين كه حتي كوچكترين آهن رباها كاملاً حجيم مي‌باشند. دوم آن که ميزان نيرو با مربع فاصله نسبت عكس دارد و لذا كاهش (يا افزايش) نيرو با حركت دندان، در صورتي كه آهن رباها در ابتدا نزديك يكديگر باشند مي‌تواند مشكل‌ساز باشد. از آهنربا هاي باند شده به دندان به صورت تك‌تك مي‌توان براي بستن فضاها و قرار دادن دندان ها در ردیف بهتر استفاده كرد. از لحاظ بيولوژيكي مشخص شده است كه آهنربا ها مضر نمي‌باشند.
منبع: Proffit WR, Fields HW, Sarver DM. Contemporary orthodontics. St Louis. Mosby; 2013.
منابع پیشنهادی جهت اطلاعات بیشتر:Linder- Aronson A, Lindskog S, Rygh P. orthodontic Magnets: Effects on gingival epithelium and alveolar bone in monkeys. Eur J orthod, 1992; 14:255-263.