H. L. Legan آنرا به عنوان زاویه خلفی فوقانی حاصل از برخورد حط subnasal-pogonion و menton-Cervical line تعریف نمود. کاربرد آن در بررسی پتانسیل زیبایی جرّاحی فک پایین در زیبایی است.
منبع: Daskalogiannakis J. Glossary of Orthodontic terms. Berlin: Quintessence Publ. 2000, page73
منابع پیشنهادی جهت اطلاعات بیشتر: