عضله‌اي است كوتاه و ضخيم كه به طور افقي در قسمت بالاي حفره زير گيجگاهي قرار دارد. سر اين عضله داراي دو قسمت بالايي و پاييني است. منشاء قسمت فوقانی عضله بر روي سطح زير گيجگاهي يعني قسمت افقي بال بزرگ استخوان اسفنوئيد بوده و قسمت تحتانی كه بزرگ تر است روي سطح خارجي زائده پتريگوئيد استخوان اسفنوئيد متصل مي‌شود. الياف دسته فوقانی نهايتاً بر روي ديسك مفصلي TMJ ، و الياف تحتانی به حفره پتريگوئيد واقع روي سطح جلويي گردن استخوان فك پايين متصل می شوند. عصب اين عضله شاخه‌اي از عصب منديبولار است. انقباض عضله پتريگوئيد خارجي به فك پايين حركات طرفي مي‌دهد. انقباض قسمت پاييني عضله كه به گردن كنديل مي‌چسبد دهان را باز مي‌كند و اگر هر دو عضله چپ و راست با هم منقبض شوند فك پايين به طرف جلو كشيده مي‌شود.
Snell R. clinical anatomy for medical students. Sth Ed. Little brown and company; 1995.
