معادل است با قرار گیری کندیل در موقعیتی به غیر از محل طبیعی خود در فوسای مفصلی.
شکل رو به رو نشان می دهد که وارد شدن نیروی به سمت خلف به کندیل می تواند آن را از محل با حداکثر ثبات عضلانی-اسکلتی جا به جا کند
منبع:
Okeson JP. Management of temporomandibular disorders and occlusion. 7th Ed. St Louis. Mosby; 2013.Chap 14.
منابع پیشنهادی جهت اطلاعات بیشتر: