Adhesive يك ماده چسبنده است كه از طريق گير كردن مكانيكي به بي‌نظمي‌هاي سطح ميناي دندان از يك سمت و نقاط گير ايجاد شده در قاعده اتچمنت هاي ارتودنسي از سوي ديگر اساس باندينگ را تشكيل مي‌دهد. يك ماده موفق جهت باند بايستي شرايطي داشته باشد كه عبارتند از:
داراي ثبات ابعادي باشد، حالت مايع و روان داشته تا بتواند به سطح مينا نفوذ كند، از مقاومت ذاتي بالا برخوردار باشد و كاربرد باليني آساني داشته باشد.
دو نوع ادهزيو جهت باند براكت ها به كار مي‌روند: رزين هاي آكريليك كه براساس آكريل‌هاي سلف كيور بوده و براي براكت هاي پلاستيكي مناسب‌ترند، و رزين هاي دي‌آكريليك كه داراي پايه اپوكسي رزين تغيير يافته با آكريل هستند (مانند GMA- Bis) كه پس از پليمريزه شدن، يك شبكه سه بعدي ایجاد می کنند كه به افزايش استحكام، كاهش جذب آب و كاهش انقباض پليمريزاسيون مي‌انجامد و قوي‌ترين ادهزيو براي براكت هاي فلزي می باشند. در حال حاضر رزين هاي آكريلي فيلردار Bis- GMA ماده ترجيحي جهت باندينگ هستند كه فرمولاسيون هاي مختلف آن در تركيب و ميزان فيلر با هم تفاوت دارند. وجود رنگ بندي‌هاي مختلف مي‌تواند برداشت باقيمانده هاي رزین را پس از برداشتن براکت ها از روي ميناي دندان تسهيل نمايد.
پليمريزاسيون اين مواد مي‌تواند به صورت شيميايي (Self-Cure) باشد مانند ادهزيوهاي No-Mix که معمولاً بعد از ۳۰ تا ۶۰ ثانيه واکنش پلیمریزاسیون انجام مي‌شود.
پليمريزه شدن با كمك نور (Light-Cure) با ادهزيوهاي Light Polymerized در مواردي كه Setting سريع ضروري است (مثل Rebonding يك براكت شل يا باند براکت به كانين نهفته بعد از اكپسوز جراحي با ريسك خونريزي)، ویا در موارد نياز به زمان طولاني براي كار اندیکاسیون دارد.
براكت هاي فلزي يا سراميكي با كامپوزيت لايت كيور Pre-coated كه در محفظه هاي مناسب نگهداري مي‌شوند داراي مزاياي كيفيت ثابت ادهزيو، كاهش اضافات، بهبود كنترل عفونت و استحكام باند كافي هستند كه اخيراً محبوبيت يافته‌اند.
1.Proffit WR, Fields HW, Sarver DM. Contemporary orthodontics. St Louis: Mosby; 2013.
2.Graber LW, Vanarsdall RL, Vig KWL. Orthodontics current principles & Techniques. St Louis: Mosby; 2012.
1. Singh G. Textbook of orthodontics. Third Edition. Jaypee brothers; 2015.
2. Ewoldsen N, Demke RS. A review of orthodontic cement and adhesive. Am J orthod Dentofac orthop. 2001; 120: 45-48.
