بلاک گرفت ها را می توان از مناطق داخل دهانی (سمفیز یا راموس مندیبولار) یا خارج دهانی ( کرست ایلیاک یا تیبیا) برداشت و به ناحیه ی گیرنده با پیچ ها ثابت کرد. استخوان برداشته شده از سمفیز یا راموس مندیبولاررا می توان به عنوان بلاک گرفت مونوکورتیکال ویا با خرد کردن یا تراشیدن به قطعات کوچکتر به عنوان گرفت پارتیکولیت به کار برد. گرفت های پارتیکولیت در مقایسه با بلاک گرفت های مونوکورتیکال سفتی وساختار ساپورتیو ندارند و بنابراین براحتی جابجا می شوند.
منبع:
Michael G. Newman, Henry Takei, Perry R. Klokkevold and Fermin A. Carranza. Newman and Carranza’s Clinical Periodontology. 13th ed. Elsevier.2019.ch79 p4285,4292,4295
منابع پیشنهادی جهت اطلاعات بیشتر:
