سه نوع غشای قابل جذب وجود دارد:
۱-پلی مرهای سنتتیک پلی گلایکوزید(پلی لاکتیک اسید و کوپلی مرهای پلی لاکتات- پلی گلاکتات)
۲-کلاژن
۳-کلسیم سولفات
چندین ویزگی غشاهای های قابل جذب باعث راحتی کار کلینیکی شده است:
- زیست سازگار تر از غشاهای غیر قابل جذب هستند.
- زمان جذب با مقدار کراس لینک در غشاهای پلی مری سنتتیک و کلاژنی و مقدار چیپس های کلسیم سولفات پردازش شده با گرما در غشاهای کلسیم سولفات قابل تنظیم است.
- مانند غشاهای غیر قابل جذب پروسه ی جراحی دوم برای درآوردن غشاء لازم نیست.
منبع:
Michael G. Newman, Henry Takei, Perry R. Klokkevold and Fermin A. Carranza, Dr. ODONT.Newman and Carranza’s Clinical Periodontology. 13th ed. Elsevier.2019.ch63 p3514.
منابع پیشنهادی جهت اطلاعات بیشتر: