اولین دستگاه فانکشنال متحرک است که در سال 1953 توسط V. Andresen معرفی شد. دستگاه شامل بدنه ای آکریلی است که بخشی از کام و سطح لینگوال ریج آلوئولار فک پایین را می پوشاند. آکریل از سمت لینگوال دندا های ثنایای فک بالا ریلیف می شود تا امکان عقب بردن آن ها را فراهم سازد. در سمت لینگوال دندان های خلفی و به منظور هدایت رویش این دندان ها، Facet هایی تعبیه می شوند به گونه ای که در فک بالا آکریل فقط با ناحیه مزیوپالاتال تماس دارد و دندان ها درجهت دیستواکلوزال هدایت می شوند و در فک پایین آکریل با سطح دیستولینگوال تماس دارد و دندان ها به جهت مزیواکلوزال هدایت می شوند. تنها جرء سیمی این دستگاه لبیال بو در فک بالاست.

اولین دستگاه فانکشنالی است که به طور گسترده پذیرفته شد و یک دستگاه متکی به دندان غیرفعال است. طراحی اولیه شامل آکریل پوشاننده دندان های دو فک و همچنین کام، Lingual Flange ها جهت جلو آوردن مندیبل و نیز شیارهای هدایت کننده رویش دندان بود. در اکتیواتور های امروزی شیارها با Shelf های آکریلی جایگزین شده اند که مانع رویش دندانهای خلفی بالا شده در حالی که به دندانهای خلفی پایین اجازه رویش می دهند. این امر باعث چرخش پلن اکلوزال و تسهیل تبدیل وضعیت مولری Cl II به Cl I میشود. دستگاه های اولیه دارای فنر های جابجا کننده در ناحیه مولرهای اول فک بالا بودند که باعث میشد بیمار بطور فعال دستگاه را در محل مناسب نگه دارد اما در اکتیواتورهای امروزی به جای آن ها بیشتر از کلاسپ استفاده میشود.
این دستگاه میتواند در اصلاح ما ل اکلوژن های Class I Deep Bite & Open Bite ، Class II div 1 & 2 ، Class III (که در این حالت Reverse Activatorنامیده می شود) به کار رود.
مال اکلوژن Class II div I خفیف تا نبستاً شدید همراه با Deep Bite با الگوی رشد افقی به بهترین نحو به درمان با یک دستگاه اکتیواتور پاسخ میدهد.
دستگاه اکتیواتور دستگاه فانکشنالی است که باعث ایجاد تغییرات در خصوصیات ویسکوالاستیک عضلات و کشش بافت های نرم شده و باعث آداپتاسیون اسکلتال میشود. این دستگاه باعث به دست آوردن تغییرات بزرگ در ابعاد افقی و عمودی در بیماران در دوره دندانی مختلط و اوایل دوره دندانی دائمی میشود.